Fenerbahçe ve Bir Yönetim Dersi

Fenerbahçe kadın voleybol takımı bu yılki kadrosuyla Avrupa’nın birinci ya da ikinci güçlü takımıydı (birincilik Fenerbahçe ile Conegliano arasında değişebilir.) Vakıfbank baş antrenörü Giovanni Guidetti’nin “golden trio” (altın üçlü) adını taktığı ve “bırakın üçünün aynı takımda olmasını birinin bile olması büyük avantaj” dediği Melisa Vargas, Arina Fedorovtseva ve Ana Cristina de Souza gerçek bir altın üçlü. Bunlara Türk milli takımı liberosu Gizem Örge, Türk milli takımının orta oyuncuları Eda Erdem Dündar ve Aslı Kalaç eşlik ediyor. Pasör mevkiinde de Sırp milli takımının pasörü Bojana Drca yer alıyor. Takımın yedek kulübesi herhangi bir ligde asıl takımda sürekli oynayacak oyunculardan oluşuyor: Polonya milli takımının pasör çaprazı Magdalena Stysak, Bulgar smaçör Elitsa Vasileva, Bulgar orta oyuncu Hristina Vuçkova, Türk milli takımının smaçörü Meliha Diken, orta oyuncu Dicle Nur Babat, libero Özlem Güven, Türk genç milli takım oyuncuları Arelya Karasoy, Liza Safranova ve diğerleri.

Özetle söylemem gerekirse bu bir rüya takım idi. Avrupa Şampiyonlar Liginde çeyrek finalin ilk maçında Vakıfbank’ı kendi sahasında 3 – 0 yendiğinde herkes Fenerbahçe’nin Vakıfbank’ı kendi seyircisi önünde de yenip eleyeceğinden ve final four’a gideceğinden emindi. Ben o kadar emin değildim. Çünkü takımı emanet ettikleri baş antrenörü lig ve Avrupa maçlarında izlediğimde beğenmemiş ve erişebildiğim Fenerbahçeli yöneticilere “bu takımı bu adama emanet etmeyin, bu adam işi bilmiyor” diye birkaç kez mesaj yollamıştım.

Fenerbahçe kadın voleybol takımı pahalı bir takım. Eğer yanlış bilmiyorsam Avrupa’nın en pahalı üç kadın voleybol takımından biri. Sizin böyle bir şirketiniz olsa başına nasıl bir yönetici koyardınız? Birinci sınıf birisini koyardınız herhalde. Fenerbahçe ne yazık ki bu rüya takımın başına birinci sınıf bir baş antrenör getirmedi. Bir voleybol takımının başına geçecek olan baş antrenörün her şeyden önce yönetici olması lazım. Mesela maçta oyundan düşen Melisa Vargas ve Ana Cristina’yı üçüncü sette çıkarıp yerlerine Elitsa Vasileva ve Magdalena Stysak’ı alması gerekirdi. Bu, hem karşı takımın ezberini bozmak, hem de Vargas ve Ana Cristina’yı dinlendirmek için gerekliydi. Aynı şey orta oyuncu değişikliği suretiyle Aslı Kalaç’ın yerine Hristina Vuchkova’nın oyuna alınmasıyla yapılabilirdi. Ana Cristina geriye geçtiğinde manşet zaafları yaşadığı, Meliha Diken savunmayı ondan daha iyi yaptığı için bu iki oyuncu bütün maç süresince dönüşümlü oynatılabilirdi. Marco Fenoglio bunların hiçbirini yapmadı. Sadece bu maçta değil bütün sezon süresince bunları yapmadı.     

Herkes hata yapabilir. Fenerbahçe yönetimi bu birinci sınıf takımın başına Marco Fenoglio’yu getirerek hata yapmıştır. Olabilir. Ama bu hatayı eğer ben üç ay önce fark etmişsem, Avrupa şampiyonluğunu hedefleyen yönetimin de bunu fark edip bu antrenörü yollaması gerekirdi. Yapmadılar. Sonuçta Avrupa Şampiyonlar Liginin iki favorisinden birisi olarak gösterilen takım (diğeri İtalyan Conegliano) dörtlü finale gelemeden elendi. Hem de rakip sahada 3 – 0 kazandığı maçın rövanşını kendi sahasında 3 – 1, altın seti de 15 – 11 kaybederek.

Buradaki sorun teknik bir sorun değil, buradaki sorun yöneticilik sorunu. Marco Fenoglio, işin teknik yönünü bilebilir ama yöneticilik bilmiyor. Vakıfbank baş antrenörü Giovanni Guidetti’nin yanında birkaç yıl staj görmesi lazım.

Fenerbahçe Fenoglio ile devam ederse ligi de kaybedebilir. Son olarak bir kez daha uyarmış olayım.